خیلی وقت تکو تنهام توی باغی از ترانه
منتظر واسه یه خوبی یه رفیق بی بهونه
توی دنیای پر از گٔل واسه عالمی غریبم
میونه این همه خوبی این منم که بی نصیبم
روزگاری زیر بارون روزگاری بیقرارم
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته‌ای ندارم
تو کنار من بشینی دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قسم یه شکفیی بچینی
منم اون مترسکی که شدم عشق کلاغا
واسه من عبد بریدن میونه حصار باغها
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدما رو دوست ندارم عشق شمام کلاغا
با تو این پالتوی کهنه مثل ابریشم لطیف
تن پوشالی سردم مثل خواب گٔل ظریف
می‌دونم آزم میترسین من با این چشمای خسته
چجوری به دست بیارم دلتو با دست بسته
من با این لباس کهنه صورت زمختو زشتم
خیلی وقت تکو تنهام آره اینه سرنوشتم
ای پرنده‌های غمگین از چشای من نترسید
آدما گریمو دیدن برید از اونا بپرسید ♫♫
