قربون مست نگاهت، قربون چشمای ماهت

قربون گرمیه دستات، صدای آروم پاهات

چرا بارونو ندیدی، رفتن جونو ندیدی

خستگی هامو ندیدی، چرا اشكامو ندیدی

مگه این دنیا چقدر بود، بدیاش چند تا سبد بود

تو كه تنهام نمیذاشتی، توی غم هام نمیذاشتی

گفتی با دو تا ستاره میشه آسمون بباره

منم و گریه ی بارون، غربت خیس خیابون

توی باغچه ی نگاهم، پر گریه پر آهم

كاشكی بودی و میدیدی همه ی گلاشو چیدی

تموم روزای هفته كه پر غم شده رفته

منو گلدونت میشینیم فقط عكساتو میبینیم

روز پنجشنبه دوباره، وعده ی دیدن یاره

روی سنگه سردی از غم میریزه اشكای خستم

تا كه قاصدك دوباره خبری ازت بیاره

با یه دسته گل ارزون پیشتم من زیر بارون

قربون مست نگاهت، قربون چشمای ماهت

قربون گرمیه دستات، صدای آروم پاهات

چرا بارونو ندیدی، رفتن جونو ندیدی

خستگی هامو ندیدی، چرا اشكامو ندیدی

مگه این دنیا چقدر بود، بدیاش چند تا سبد بود

تو كه تنهام نمیذاشتی، توی غم هام نمیذاشتی

گفتی با دو تا ستاره میشه آسمون بباره

منم و گریه ی بارون، غربت خیس خیابون

روز پنجشنبه دوباره، وعده ی دیدن یاره

روی سنگه سردی از غم میریزه اشكای خستم

تا كه قاصدك دوباره خبری ازت بیاره

با یه دسته گل ارزون پیشتم من زیر بارون

قربون مست نگاهت