نگران بودم الان کجای این شهری
نکنه راه خونمونو گُم کردی
یا اگه دلت هوای خونمونو کرد
تا کجای راهو اشتباه، اشتباه برگردی
نگران بودم آه میکشیدم از ته دل
من به جای هردومون غصه میخوردم
انقدر فکر تو بودم که زخمامو یادم رفت
انقدر که نفهمیدم کی و کجا
کی و کجا کجا مُردم کجا مُردم
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونش مُرد
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنده که کنج لونش مُرد
