سر زده ماه گریه ها وای من
فاطمه میزنه صدای وای من
دلم شده مسافر کربلا
چه پر بلاست کربلا وای من
صدای مسلم رسد از کوچه ها
کوفه نیا کوفه نیا وای من
کوفه شده دشمن تو یا حسین
دروغ بوده نامه ها وای من
گر شدم اواره در کوی تو
جان هزار مسلم و روی تو
فکر رباب و اصغرت وای من
قد رشید اکبرت وای من
ماه بنی هاشم و روی زمین
قامت میر لشکرت وای من
سیلی و غارت شدن خیمه ها
روی کبود دخترت وای من
شمر ند خنجر و بر حنجرت
پیش نگاه خواهرت وای من
راس حسین به نیزه ها وای من
اتیش زدن به خیمه ها وای من
بی س رو سامان تو ام یا حسین
دست به دامان تو ام یا حسین
کشته افتاده به صحرا حسین
زهره منظومه زهرا حسین
