یه خونه که اندازه ی دستامونه ، که گوشه کنارش پر از حرفامونه
یه خونه که حالا دیگه اونجا نیستی ، تو دیگه لب پنجرش وای نمیستی
آی نسیم آهای نسیم ، نگو که دیگه به هم نمیرسیم
همخونه ، غم خونمو گرفت ، هم شونه غم شونمو گرفت
غم اومد نشونه مو گرفت
یه خونه که قد یه دنیا برامون ، پر از خاطراته پر از ماجرامون
یه خونه که ما توش تولد که نیستی ، دوباره بگیریم چه حیف شد که نیستی
آی نسیم آهای نسیم ، نگو که دیگه به هم نمیرسیم
نگو که دیگه بهم نمیرسیم ، همراهم ، غم راهمو بست
همدلم ، غم دلمو شکست ، دردت اومد به دلم نشست
